پلهای مقوایی

یادداشتها و اشعار نیما مقدم از مجموعه پلهای مقوایی

پلهای مقوایی

یادداشتها و اشعار نیما مقدم از مجموعه پلهای مقوایی

اگه یه روزی دیدمت

من که همون قدیمیم           چی شد که گفتی بد شدم

درسای سختو پس دادم       ولی دوباره رد شدم

 

توی حساب کتاب شب         یه جایی خط خوردگی داشت

چشمای بی معرفتت           پای حساب ما گذاشت

 

من که نفهمیدم چی شد      گفتی که راه آخره

گفتی فراموشت کنم            اینا گناه سفره

 

هنوز چشام خشک نشده      یادم به خنده هات میاد

بغضمو دلداری میدم              دلم میگه تو رو میخواد

 

اگه یه روزی دیدمت              یه روز از این روزای بد

فقط میخوام بهم بگی           بگی چطور دلت اومد

 

اگه یه روزی دیدمت              یه روز از این روزای بد

یه خورده آروم میگیرم            وقتی که اشکت در اومد

 

بغضمو رو نمیکنم                 دستتو پس نمیزنم

حتی اگه نگام کنی              نفس نفس نمیزنم

 

تموم اینا یه طرف                 خاطره هامونو بگو

تموم لحظه هایی که            نشسته بودی روبرو

 

نه شونه های کوچیکت         نه عشقی مونده یادگار

غرورمو مچاله کن                 تو هم منو تنها بذار

 

الهی قسمتت بشه              زمستونای بی بهار

روزای پشت پنجره                شبای تلخ انتظار

 

 

 

نظرات 5 + ارسال نظر
[ بدون نام ] شنبه 5 آبان 1386 ساعت 19:10

akh kash zemestunaye bi bahar nasibe man she 24@ beram pist

خدا نکنه ولی با پیست منم موافقم مخصوصا با برد جدیدم... ممنون که سر زدید و نظر گذاشتید هر چند هیچ مشخصات و رد پایی نذاشتید...

نیلا پنج‌شنبه 20 تیر 1387 ساعت 18:28 http://khodkarokaghaz.blogfa.com

زمستونای بی بهار
شبها همش در انتظار
بی نفرینم جهنمم
یه بی قرار و بی مهار

asal پنج‌شنبه 18 مهر 1387 ساعت 22:25

اگه یه روزی دیدمت یه روز از این روزای بد

یه خورده آروم میگیرم وقتی که اشکت در اومد


یعنی می گی یه روز بر می گرده ؟
یا منظورت از روزای بد همون روزای سخت آخره؟

شعر خوبیه .
یادم به قدیما افتاد...

قسم به هر چه جدایی,قسم به حال خرابم
به شوق آنکه بیایی,خوشم به لحظه خوابم

خوشحالم که خوشتون اومد و ممنون از نظرتون

از راه دور شنبه 9 شهریور 1392 ساعت 03:24

سلام، چه اتفاق جالبی که سر ازین وبلاگ در بیارم و شعرهایی رو بخونم که ی روزی تو سر منم رژه میرفتن. منم ی روزی عاشق بودم و بغض داشتم. به هر بدختی بود و با هر حقارتی دوباره برگشتم به اون رابطه و جدیش کردم و اونجا بود که بزرگترین ضربه زندگیمو خوردم. از کسی که غرورمو براش له کرده بودم و از خودم براش گذشته بودم. خیلی وقتا زندگی خودش آلارم میده بهمون، ماییم که عشق گوشامونو کر کرده...

چه خوب نوشتی و خوشحالم که با شعرم ارتباط برقرار کردی به امید دیدار مجدد

anahitafarshid دوشنبه 12 مرداد 1394 ساعت 06:21

سلام، ما با غرب مذاکره و صحبت کردیم، حالا بگذارید با خودمان صحبت کنیم. در خواست گفتگوی ملی‌ برای باز سازی.

ممنون از نظرتون ولی با کمال عذرخواهی چون سواد سیاسی کافی ندارم نظر خاصی هم راجع به کامنت سرکار ندارم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد